Zebrane w izbie eksponaty to zabytki kultury materialnej regionu Borów Tucholskich. Specyficzne warunki życia Borowiaków w lesie wpłynęły na wykorzystanie drewna, korzeni, słomy, gliny jako materiału do budowy domu, zabudowań gospodarczych, do wyrobu narzędzi, sprzętów, przedmiotów codziennego użytku oraz na ich pracę i zajęcia. Najstarsze eksponaty wykonane z tych materiałów pochodzą z XIX wieku.

KOSZKA - ul słomiany, pleciony

   Młodzież przynosi znalezione w swych obejściach przedmioty, które często zastaje porzucone i bezużyteczne. To przeważnie te, które wyparła cywilizacja, osiągnięcia techniki, np. żelazka na węgiel, tarki do prania, kołowrotki, lampy naftowe, koponki, itp.

KOŁOWROTEK - do przędzenia nici             KOPONKI - do przygotowania ciasta chlebowego

    Bywa, że niektóre z nich do dziś są wykorzystywane - strug do drewna, beczki do kiszenia kapusty, kosy. Nasze eksponaty nie odbiegają atrakcyjnością od prezentowanych w muzeach etnograficznych, a dążymy do wzbogacania ekspozycji o kolejne. Prezentowane przedmioty zostały zgrupowane w działy tematyczne: narzędzia rolnicze, przędzalnictwo i tkactwo, pszczelarstwo, praca w lesie, sprzęty gospodarstwa domowego i przedmioty użytkowe. Całość ekspozycji dopełniają militaria i numizmaty.

    Możemy pochwalić się, iż o niektóre z eksponatów od pierwszych właścicieli ubiegały się muzea w Toruniu i Szczecinie. Jednak wzbogacają one nasza kolekcję.